Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 14 kwietnia 2014 r., sygnatury I SA/Gl 1372/13, I SA/Gl 1373/13.
Sprawa dotyczyła zawartej przez podatnika umowy faktoringu wierzytelności. Na jej podstawie faktor wykupywał od podatnika jego długi poprzez zapłatę na rzecz jego poszczególnych kontrahentów. W celu przyśpieszenia płatności, zawarto dodatkowo umowę ramową normującą wykup i spłatę poszczególnych długów. Zdaniem podatnika, gdy faktor kontrahentowi kwotę wynikającą z faktury przed upływem 90 dni od dnia zaliczenia przez nią do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z tej faktury, należy przyjąć, że kwota należna kontrahentowi została uregulowana, a spółka nie będzie zobowiązana do korekty kosztów uzyskania przychodów, nawet w razie spłaty wierzytelności faktora lub banku po upływie 90 dni od dnia zaliczenia kwoty wynikającej z faktury do kosztów uzyskania przychodów.
Taka interpretacja nie znalazła uznania w oczach organów podatkowych. Podatnik jako nabywca towarów i usług nie poniesie ciężaru płatności w momencie zrealizowania zapłaty przez faktora lub bank. Za moment zapłaty przez spółkę należałoby uznać, zdaniem organu podatkowego, moment, kiedy faktycznie zapłaci ona kwotę zobowiązania na rzecz faktora, a nie kiedy faktor uiści należność na rzecz kontrahenta.
Interpretację tą w powoływanym wyroku uchylił sąd administracyjny. Wskazał przy tym, że intencją wprowadzenia art. 15b ustawy o CIT było zmniejszenie zatorów płatniczych, a więc w przypadku uregulowania płatności przez faktora lub bank cel tych przepisów zostanie spełniony.

Pełną treść orzeczeń można znaleźć na oficjalnej stronie internetowej NSA: https://orzeczenia.nsa.gov.pl/