Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 04 kwietnia 2014 r., sygn. akt.  I SA/Gd 1731/13.

Sprawa dotyczyła poprawnej interpretacji w zakresie skutków podatkowych w podatku dochodowym świadczenia w miejsce wykonania, czyli instytucji przewidzianej w art. 453 kodeksu cywilnego. Sprawa dotyczyła stanu faktycznego, w którym podatnik zawarł umowę dzierżawy, zastrzegając w niej karę umowną na wypadek na wypadek naruszenia postanowień umowy. Dodatkowo, podatnik był w posiadaniu nieoddanych jeszcze do użytku lokali mieszkalnych, związanych z umową. Nie mogąc się jednak wywiązać prawidłowo z postanowień umowy, postanowił dokonać cesji praw do nieukończonych lokali na dłużnika, dokonując świadczenia w miejsce wypełnienia.
Wątpliwości podatnika zrodziło zagadnienie momentu powstania przychodu w przypadku takiego rzeczowego spełnienia roszczenia z kary umownej, przy założeniu, iż nieruchomość zostanie następnie przez podatnika sprzedana. Przychód, zdaniem podatnika, winien więc powstać dopiero w momencie dalszej sprzedaży lokalu. W związku z powyższym zwrócił się do organów podatkowych z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w tej sprawie. Sprawa trafiła ostatecznie do sądu.
Ten stwierdził, iż w sytuacji, gdy podatnik CIT otrzymuje nieruchomość tytułem kary umownej w formie niepieniężnej, przychód z tego tytułu powstaje z chwilą przeniesienia własności tej nieruchomości. W ocenie sądu bez znaczenia pozostaje fakt, czy i kiedy nieruchomość otrzymana tytułem kary umownej, zostanie faktycznie sprzedana przez podatnika CIT oraz czy i kiedy nastąpi wykreślenie obciążeń na nieruchomości.

Pełną treść orzeczeń można znaleźć na oficjalnej stronie internetowej NSA: https://orzeczenia.nsa.gov.pl/