Kontrowersje dotyczące definicji reprezentacji pojawiają się już od dawna, jednak szczególnie przybrały na sile w ciągu ostatniego roku. Okazało się bowiem, że nie tylko organy podatkowe nie potrafią przyjąć jednolitego stanowiska, ale nawet i NSA. Jedynym rozwiązaniem wydawała się uchwała siedmiu sędziów NSA, która raz na zawsze rozwiązałaby problem z reprezentacją.

Od wczoraj istnieje taka szansa, gdyż NSA postanowieniem z dnia 17 grudnia br. (sygn. II FSK 702/11) przedstawił składowi siedmiu sędziów NSA do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości, tj.: czy wydatki na zakup usług gastronomicznych, podawanych i świadczonych w trakcie spotkań z kontrahentami, odbywającymi się w siedzibie podatnika, jak też poza tą siedzibą należące do kategorii wydatków, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, w każdym przypadku należy zaliczyć do kosztów reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów?

Podatnikom nie pozostaje zatem nic innego jak tylko mieć nadzieje na korzystne dla nich rozstrzygnięcie, gdyż stanowisko zajęte w uchwale NSA wiąże pośrednio wszystkie składy orzekające wojewódzkich sądów administracyjnych oraz NSA, aż do czasu zmiany tego stanowiska. Oznacza to, że po zapadnięciu tej uchwały należy spodziewać się ujednolicenia linii orzeczniczej dotyczącej definicji reprezentacji.