Wyrok NSA z dnia 15 stycznia 2014 r. (sygn. II FSK 331/12)

Jeżeli podatnik, w drodze składanego do organu podatkowego wniosku ORD-IN spyta o konkretny przepis prawa podatkowego, to wniosek i pytanie wiążą zarówno organ podatkowy, jak i sąd badający prawidłowość wykładni dokonanej przez ten organ. Taki wniosek płynie ze wskazanego wyżej orzeczenia NSA. Zapadło ono w toku skargi na interpretację indywidualną Ministra Finansów. Sprawa dotyczyły naukowca, który otrzymał z Polskiej Akademii Nauk dofinansowanie, udzielone w związku z jego udziałem w projekcie badawczym za granicami Polski. Pragnął on uzyskać interpretację, czy takie dofinansowanie podlega zwolnieniu od podatku PIT. Początkowo Minister Finansów zgodził się z takim stanowiskiem, jednak po upływie dwóch lat nastąpiła zmiana interpretacji, w której wbrew pierwotnemu stanowisku otrzymane środki uznano za przychód. Sprawa trafiła do WSA, który uchylił zaskarżoną interpretację i skierował wniosek do ponownego rozpatrzenia. Po jego dokonaniu, minister nie zmienił swego stanowiska. WSA ponownie interpretację uchylił a sprawa ostatecznie trafiła do NSA. Sąd podkreślił, że interpretacja polega na odpowiedzi na pytanie postawione we wniosku o nią. Tymczasem WSA zmienił jego sens, odczytując je szerzej i zobowiązał organ do wypowiedzenia się nie tylko na temat art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy o PIT, który wskazał podatnik we wniosku, ale również art. 21 ust. 1 pkt 40. Według NSA nie można czynić organowi zarzutu, że nie przeanalizował innego przepisu, jeśli podatnik sam go nie wskazał. Jak stwierdzono w uzasadnieniu wyroku sąd nie może pełnić funkcji doradcy podatkowego.

Pełną treść orzeczeń można znaleźć na oficjalnej stronie internetowej NSA:https://orzeczenia.nsa.gov.pl/