Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 18 grudnia 2013 r. (znak IBPBI/2/423-1220/13/MO)

Organ podatkowy zgodził się z podatnikiem, iż koszty faktycznie zlikwidowanych zapasów magazynowych, które utraciły swą  przydatność i wszelką wartość użytkową, stanowią dla niego koszty uzyskania przychodu. W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, podatnik w związku z prowadzoną przez siebie działalnością obowiązany był magazynować część towaru w postaci zapasu na potrzeby przyszłych sprzedaży czy obowiązków serwisowych. Podczas magazynowania, część produktów traci swój termin przydatności do użytku. W konsekwencji nie można ich sprzedać jako pełnowartościowy towar. Podatnik jest więc zmuszony do fizycznej likwidacji takich zbędnych i nieprzydatnych produktów. W ocenie podatnika likwidacja następuje z przyczyn niezależnych od jego woli tj. ze względu na postęp techniczny, zmianę wymagań rynkowych, wygaśniecie homologacji, utratę przydatności itp. W związku z powyższym istnieją zasadne przesłanki dla zaliczenia kosztu zlikwidowanego zapasu do kosztów uzyskania przychodu, albowiem wydatek ten jest ponoszony celem zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Zwrócił się jednak do organu podatkowego o wyjaśnienie, czy rzeczywiście istnieje możliwość zaliczenia owych strat oraz wartości zlikwidowanych urządzeń w poczet kosztów uzyskania przychodu, określonych w art. 15 ustawy o CIT. Dyrektor Izby Skarbowej uznał, iż zakwalifikowanie przez spółkę powyższych wydatków jako kosztów uzyskania przychodu jest prawidłowe. W przekonaniu organu, są one ponoszone w celu osiągnięcia przychodów bądź zachowania źródeł ich uzyskiwania, oczywiście, jeżeli z likwidacji czy strat sporządzono odpowiednie protokoły je dokumentujące.