Sprawa dotyczyła irlandzkiej spółki, posiadającej oddział w Polsce. Do roku 2009 ponosiła one wydatki w Polsce, realizując jednocześnie usługi księgowe na rzecz klientów zagranicznych (Spółka posługiwała się wówczas irlandzkim numerem NIP). Jedynym świadczeniem Spółki zrealizowanym w Polsce było wówczas refakturowanie na pracownika kosztów przejazdu taksówką. Spółka zaczęła świadczyć usługi na rzecz polskich klientów dopiero od kwietnia 2009r., wtedy zaczęła się ona także posługiwać polskim NIP-em. W związku z powyższym Spółka powzięła wątpliwość, czy będzie przysługiwać jej prawo do odliczenia podatku zapłaconego w kraju przed 2009r.

Na tak postawione pytanie organ podatkowy udzielił odpowiedzi negatywnej, wskazując iż do kwietnia 2009r. Spółka nie występowała w obrocie jako podatnik podatku od towarów i usług – dopiero z chwilą rozpoczęcia fakturowania usług z polskim NIP Spółka uzyskała prawo do ich wykazywania w deklaracji VAT-7, od tego momentu również przysługuje jej prawo do odliczeń. W ocenie organu refakturowanie kosztów taksówki nie mogło zostać uznane za działanie podjęte w ramach działalności gospodarczej. Podobne stanowisko zajął WSA w Gdańsku.

Odmienny pogląd wyraził NSA w wyroku z dnia 22.05.2014r., uchylając wyrok WSA w Gdańsku. Wskazał on, iż nie ma podstaw do kwestionowania tego, że podejmując konkretne czynności Spółka działa jako podatnik VAT. Sąd zauważył również, że „wykonanie danej czynności jednorazowo nie przesądza automatycznie, że z tego powodu dany podmiot nie może stać się podatnikiem VAT.”

Powyższe stanowisko potwierdził WSA w Gdańsku. Organ zaskarżył owo rozstrzygnięcie skargą kasacyjną, która została oddalona przez NSA.

Wyrok NSA z dnia 3.11.2016r., sygn. I FSK 53/15