Od 1 września 2016 r. wchodzi w życie ustawa o podatku od sprzedaży detalicznej, wprowadzająca do polskiego systemu podatkowego nowy rodzaj daniny – zwany potocznie podatkiem handlowym, sklepowym czy też podatkiem od supermarketów. Z założenia, podatek ten ma obciążać duże i średnie sieci handlowe, dokonujące sprzedaży towarów na rzecz konsumentów i rejestrujące tę sprzedaż za pośrednictwem kas fiskalnych (przy czym aby stać się podatnikiem podatku, miesięczna kwota sprzedaży przewyższać musi kwotę 17 milionów złotych). Ciężar podatku obciążać ma więc będzie przede wszystkim podmioty sprzedające artykuły pierwszej potrzeby, w tym żywność.

Istotne wątpliwości budzi już sam pomysł wprowadzenia takiej daniny. Podnosi się, iż w sposób znaczący podobna jest ona do podatku od towarów i usług, na co uwagę zwróciła w ostatnim czasie Konfederacja Lewiatan. Jak podkreśla Lewiatan w wydanym na swej stronie oficjalnym komunikacie: „Pojawiają się wątpliwości co do zgodności przepisów ustawy z dyrektywą VAT, ze względu na dużą zbieżność cech tego podatku z podatkiem od wartości dodanej. Wprawdzie ustawa określa wprost w art. 5, iż przedmiotem opodatkowania jest przychód – co by wskazywać mogło, że podatek ten jest formą podatku dochodowego lub podatku od obrotu nie będącym podatkiem od wartości dodanej – jednakże z dalszych przepisów, w tym z art. 6 ust. 2 i ust. 3 należy wywnioskować, iż podstawą opodatkowania jest „sprzedaż” w rozumieniu przepisów o VAT, co z kolei oznacza podwójne opodatkowanie tego samego zdarzenia – uważa Rada Podatkowa Konfederacji Lewiatan.” Podkreślić należy, że już w przeszłości organy wspólnotowe w sposób sceptyczny odnosiły się do wprowadzania tego typu podatków w innych krajach Unii.

Porównując z innymi ustawami podatkowymi obowiązującymi w Polsce, ustawa o podatku od sprzedaży detalicznej wydaje się wyjątkowo krótka – liczy ona jedynie 12 artykułów, zajmujące niecałe 5 stron. Pomimo tak niepozornej objętości, postanowienia ustawy rodzą jednak sporo wątpliwości natury praktycznej. Czas pokaże, w jaki sposób upora się z nimi praktyka organów podatkowych.