Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, wydał 25 czerwca 2024 roku, orzeczenie w trybie prejudycjalnym na wniosek Sądu Apelacyjnego w Rumuni. Wniosek ten dotyczył wykładni 306 ust.1 oraz art 307 i 308 dyrektywy VAT. Sąd rumuński zadał, aż 3 pytania prejudycjalne, a mianowicie:
1) Czy art. 306 ust. 1 i art. 308 dyrektywy VAT stoją na przeszkodzie ustawodawstwu krajowemu, które ustanawia wyjątek od stosowania specjalnego systemu VAT mającego zastosowanie do biur podróży, przyznając im, w przypadku międzynarodowego transportu pasażerskiego, prawa wyboru między stosowaniem specjalnego systemu VAT a stosowaniem normalnego systemu VAT (zwolnienie z prawem do odliczenia)?
2) Czy biuro podróży, które prowadzi operacje polegające na odsprzedaży biletów lotniczych zakupionych od osób trzecich, podlegających osobom fizycznym za cenę obejmującą depozyt zabezpieczający, przeprowadza operacje w ramach specjalnego systemu dla biur podróży przewidzianego w art. 306 [dyrektywy VAT], tak aby podstawę opodatkowania można było ustalić przez odniesienie do marginesu biura podróży w rozumieniu art. 307 i 308 niniejszej dyrektywy, chociaż czynnościom tym nie towarzyszą usługi dodatkowe?
3) Czy usługa, którą biuro podróży świadczy poprzez odsprzedaż biletów lotniczych zakupionych od osób trzecich, ale do której dodaje marżę, może być uznana za jedną usługę, pod warunkiem, że automatycznie i wewnętrznie obejmuje, oprócz sprzedaży lub odsprzedaży biletów lotniczych, usługi specyficzne dla biura podróży, takie jak informacje i porady?
W odpowiedzi na drugie i trzecie pytanie TSUE stwierdził iż, działalność polegająca na odsprzedaży prowadzona we własnym imieniu przez biura podróży biletów lotniczych na loty których miejsce docelowe znajduje się na terenie Unii, nabytych od podlegających opodatkowaniu osób trzecich, pasażerom fizycznym podlega specjalnemu systemowi VAT przewidziany w dyrektywie VAT.
Dodatkowo podkreślił że niezależne jest to od czy usłudze tej towarzyszą usługi dodatkowe, inne niż usługi informacyjne czy doradcze.
TSUE, zwrócił uwagę że zasadniczym celem przepisów odnoszących się do specjalnego systemu podatku VAT mającego zastosowanie do działalności biur podróży jest uniknięcie trudności, które wynikałyby z trudności podmiotów gospodarczych wynikających z ogólnych zasad dyrektywy w sprawie VAT odnoszących się do operacji związanych ze świadczeniem usług nabytych od osób trzecich.
Co ważne Trybunał orzekł, że art. 306 ust. 1 i art. 308 dyrektywy 2006/112, że nie zgodne jest ustanawianie wyjątków dla stosowania specjalnego systemu podatku od wartości dodanej (VAT) biur podróży, przyznając im prawo wyboru do stosowania normalnego systemu VAT w przypadku międzynarodowego transportu osób.
Jest to wyrok kluczowy, dla biur podróży, wynika z niego, iż odsprzedaż biletów lotniczych po cenie zawierającej prowizję podlega specjalnemu systemowi podatku od wartość dodanej.