Kodeks pracy nie definiuje pojęcia „przestój w pracy”. Określenie to pojawiało się w wielu orzeczeniach sądowych i na ich podstawie przyjęto ogólną definicję tego zjawiska. Otóż, przyjmuje się, że przestój w pracy jest  okresem nieprzewidzianej przerwy w procesie pracy spowodowanej różnymi czynnikami: zewnętrznymi lub wewnętrznymi. Przykładem takich czynników może być awaria urządzenia, brak narzędzi do pracy, nieprzestrzeganie wewnętrznych procedur, warunki atmosferyczne, przerwa w dostawie prądu, trudności organizacyjne. Przestój może wynikać z winy pracodawcy lub pracownika, ale też może wynikać z przyczyn niezależnych od stron stosunku pracy. Pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia w okresie przestoju, o ile:

– pozostaje w pełnej gotowości do świadczenia pracy

– przeszkoda w świadczeniu pracy wystąpiła po stronie pracodawcy,

– przestój nie nastąpił z winy pracownika.

W sytuacji, gdy przyczyna przestoju leży po stronie pracownika, wynagrodzenie nie przysługuje.

Pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia za czas postoju w wysokości wynikającej z jego osobistego zaszeregowania określonego stawką godzinową lub miesięczną. Jeżeli jednak przy określaniu warunków wynagrodzenia pracownika nie wyodrębniono stawki godzinowej ani miesięcznej, pracownikowi przysługuje wynagrodzenie postojowe w wysokości 60% wynagrodzenia.

Wynagrodzenie postojowe za czas przestoju spowodowanego warunkami atmosferycznymi przysługuje pracownikowi zatrudnionemu przy pracach uzależnionych od tych warunków, jeżeli przepisy prawa pracy tak stanowią.

Na czas przestoju pracodawca może powierzyć pracownikowi inną odpowiednią pracę, tj. taką, która wymaga identycznych lub podobnych kwalifikacji i jest możliwa do wykonywania przez pracownika ze względu na jego stan zdrowia. Obowiązkiem pracownika jest wykonywanie powierzonej mu innej pracy.

Za wykonanie powierzonej pracy przysługuje wynagrodzenie przewidziane za tę pracę, nie niższe jednak od wynagrodzenia postojowego, które należałoby się za czas przestoju. Jeżeli pracownik odmówi wykonywania tej pracy bez ważnej przyczyny, to straci prawo do wynagrodzenia za czas przestoju. Jeżeli przestój nastąpił z winy pracownika, przysługuje mu wyłącznie wynagrodzenie przewidziane za wykonaną pracę, którą pracodawca powierzył pracownikowi na czas przestoju.