Przedsiębiorstwo nabywające bilety lotnicze od polskiej firmy, pośredniczącej w kontaktach z zagranicznym przewoźnikiem, nie powinno zostać obciążone obowiązkiem potrącenia podatku u źródła – takie stanowisko wyraził WSA w Rzeszowie w wyroku z dnia 28 stycznia 2016 r.

Sprawa dotyczyła spółki nabywającej dla celów prowadzonej działalności gospodarczej bilety na przeloty na trasach międzynarodowych. Pochodziły one od zagranicznych przewoźników, nabywane były jednak za pośrednictwem krajowych podmiotów (polskich spółek lub polskich biur podróży). Rzeczona spółka zwróciła się do organu podatkowego z zapytaniem, czy w przedmiotowym stanie faktycznym od wypłacanych pośrednikom sum powinna ona potrącać wartość podatku u źródła.

Na tak postawione pytanie organ udzielił odpowiedzi twierdzącej, wskazując, że w opisanym przypadku spółka de facto nabywa bilety od zagranicznego przewoźnika, który jedynie działa za pośrednictwem polskiego podmiotu – jeżeli zatem przewoźnik nie ma w Polsce zakładu, a spółka nie posiada jego certyfikatu rezydencji, podatek u źródła powinien zostać pobrany.

Odmienne stanowisko wyraził WSA, zauważając, iż funkcja płatnika podatku u źródła wiąże się zasadniczo z faktem przekazania środków pieniężnych bezpośrednio na rzecz zagranicznego podmiotu. W związku z powyższym, w przedmiotowym przypadku to pośrednik obciążony będzie obowiązkiem potrącenia daniny przy wypłacie należności zagranicznemu przewoźnikowi. Powyższy pogląd, zdaniem Sądu, znajduje oparcie w wykładni celowościowej i systemowej przepisu statuującego podatek u źródła – w zaproponowanym przez Sąd ujęciu funkcję płatnika spoczywać będą na profesjonalnym podmiocie, zawodowo zajmującym się pośredniczeniem w kontaktach z zagranicznymi podmiotami, który w sposób najwłaściwszy będzie w stanie ową funkcję zrealizować.

Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 28.01.2016 r., sygn. I SA/Rz 1162/15