Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 września 2014 r., sygn. akt VIII SA/Wa 702/14

Stawki podatku od nieruchomości są zróżnicowane w zależności m.in. od tego czy nieruchomości są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Za takie, zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, uznaje się wszystkie będące w posiadaniu przedsiębiorcy, chyba że nie są i nie mogą być wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej ze względów technicznych.
Skarżący złożyli oświadczenie, że posiadane nieruchomości nie mogą być wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej ze względów technicznych z uwagi na konieczność przeprowadzenia remontu. Burmistrz, a następnie SKO nie podzieliły tej argumentacji. Stwierdzili oni, że względy techniczne to takie, które mają związek ze stanem technicznym budynku powodując, że przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia konkretnej działalności wykonywanej przez przedsiębiorcę, a do tego rodzaju przyczyn nie mogą zostać zaliczone przyczyny technologiczne, ekonomiczne, czy finansowe.
Stan taki powinien być trwały, a przemijające przeszkody takie jak konieczność przeprowadzenia remontu i zamiar jego przeprowadzenia przesądzają o tym, że niemożność użytkowania nie ma charakteru trwałego. Stanowisko organów podzielił WSA w Warszawie. Zdaniem Sądu, dla uznania danego obiektu jako związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej nie jest konieczne faktyczne wykorzystywanie nieruchomości na cele związane z określoną działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika. Wystarczający jest sam fakt jej posiadania przez przedsiębiorcę. Aby uznać, że dana nieruchomość nie jest i nie może być wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej ze względów technicznych konieczne jest aby dany przedmiot opodatkowania nie mógł być wykorzystywany w ogóle zgodnie z jego zwykłym przeznaczeniem, w jakiejkolwiek działalności gospodarczej.