W przypadku gdy pracownik korzysta nieodpłatnego z samochodu służbowego do celów prywatnych, ustawa o PIT ustala zryczałtowane kwoty przychodu z nieodpłatnego świadczenia, jakie przypisać należy w takiej sytuacji pracownikowi. Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (wyrażonym w interpretacji indywidualnej z dnia 5 sierpnia 2015 r.), kwoty ryczałtu nie obejmują wartości paliwa, którego koszt ponosi pracodawca. W analizowanym w interpretacji stanie faktycznym, spółka oddawała swym pracownikom do użytku należące do niej pojazdy. Pracownicy korzystali z pojazdów w głównej mierze do wykonywania czynności pracowniczych, spółka dopuściła jednak możliwość korzystania z pojazdów w celach prywatnych pracowników.
Spółka przypisuje przy tym pracownikom przychód podatkowy z tytułu nieodpłatnego używania pojazdów w kwotach określonych przepisami art. 12 ust. 2a i 2b ustawy o PIT. W przypadku gdy pracownik w danym miesiącu nie przekroczy ustalonego przez Wnioskodawcę limitu kilometrów wykorzystania samochodu służbowego do celów prywatnych, wysokość przychodu pracownika z tytułu nieodpłatnych świadczeń będzie równa kwocie ryczałtu, bez doliczenia kwoty zużytego paliwa. W sytuacji natomiast, gdy pracownik przekroczy limit, spółka rozważa możliwość zobowiązania pracownika do dotankowania paliwa z własnych środków.
W takiej sytuacji, zdaniem spółki, pracownik nie uzyskiwałby przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia. Wartość paliwa, co do której pracownik jest zobowiązany do jej zwrotu, nie zalicza się do jego przychodów. Niemniej jednak, organ uznał iż spółka powinna przypisać pracownikowi przychód w wysokości wartości paliwa zużytego przez pracownika do przejazdów prywatnych w ramach ustalonego limitu kilometrów. W tym zakresie bowiem, koszt zakupu paliwa ponosi wyłącznie spółka pomimo, że zużywane jest ono przez pracownika do przejazdów prywatnych.